Αξίζει να δείτε:

Δάσος Πολύδροσου

Το Πολύδροσο βρίσκεται στο μέσο δάσους από έλατα, πεύκα,μηλιές και κερασιές και συνθέτουν ένα μαγευτικό τοπίο και μετατρέπουν το χωριό σε όμορφο χειμερινό, αλλά και καλοκαιρινό θέρετρο.

Σπηλιά Κοντύλως

Στα νοτιοδυτικά της Απάνω Σουβάλας στην χαράδρα Ξεριάς βρίσκεται η σπηλιά της«Κοντύλως» αρκετά ευρύχωρη με σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

Θέση Πηγή Ζέλης

Ο δρόμος προς την κορυφή του Παρνασσού θα φέρει τον επισκέπτη στις πηγές της Ζέλης, νοτιοανατολικά της Άνω Σουβάλας και σε υψόμετρο1.200 μέτρων. Υπέροχο πλάτωμα, με εκκλησάκι και εγκατάσταση για πικ-νικ, με δροσιά και ατελείωτη θέα.

Θέση Καρκαβέλια

Από το Πολύδροσο στο δρόμο για την κορυφή του Παρνασσού συναντάμε τα Καρκαβέλια. Περιοχή γεμάτη έλατο ιδανική για ποδηλασία και περίπατο.

Εθνικός Δρυμός Παρνασσού

Στα όρια των νομών Φωκίδας και Βοιωτίας, μεταξύ Αράχωβας,Δελφών και Επτάλοφου, ιδρύθηκε ο Εθνικός Δρυμός Παρνασσού. Στον άμεσο περίγυρο του Δρυμού υπάρχουν αξιόλογοι αρχαιολογικοί χώροι και χιονοδρομικά κέντρα.

Η ασβεστολιθική δομή του βουνού, που τη διακόπτουν μικρές παρεμβολές από φλύσχη και κροκαλοπαγή πετρώματα, παρουσιάζει εντυπωσιακές καταβόθρες, σπήλαια και βραχώδεις κορυφές στο χώρο του δρυμού και στη γύρω περιοχή (Επτάστομο, Κωρύνειο Άνδρο, Κορυφές Λιάκουρα 2.457 μ., Γεροντόβραχος 2.431 μ., Αρνόβρυση 2.257 μ.,Πυργάκια 1.931 μ., Παληοβούνα 1.644 μ., Σταμαδαριό 1.600 μ. κ.α.. Παρά την ομοιομορφία της δασικής βλάστησης, κυριαρχεί η κεφαλληνιακή ελάτη σε 3.000εκτάρια. Ο Δρυμός φιλοξενεί σημαντικό αριθμό φυτών, με τα περισσότερα στις ψηλότερες κορυφές του Παρνασσού. Στα υπαλπικά λιβάδια κυριαρχούν είδη φεστούκας, τριφυλλιών. Στα ελατοδάση συναντά κανείς πολλά είδη αγριοκορομηλιάς, κράταιγου και αρκεύθου, μεμονωμένα ή σε μικρές ομάδες. Στη Β.Α. πλευρά του βουνού υπάρχουν συστάδες από μαύρη πεύκη. Η πανίδα αποτελείται από ζώα κοινά στον Ελληνικό χώρο, όπως η αλεπού, ο ασβός, ο λαγός, ο σκίουρος και άλλα είδη τρωκτικών καθώς και εντομοφάγα.Το τσακάλι και το κουνάβι είναι σπάνια και ακόμα σπανιότερος είναι ο λύκος, που κατεβαίνει κατά τις βαρυχειμωνιές από την Πίνδο. Δασόβια είδη κυριαρχούν στην πτηνοπανίδα του Δρυμού, όμως έξω από τα πυκνά δάση οι γύπες, αετοί και μικρότερα αρπακτικά διατηρούν ακόμη σημαντικούς πληθυσμούς, που περιλαμβάνουν: Όρνια,γυπαετούς, χρυσαετούς και περιστασιακά σπιζαετούς, γεράκια. Ερπετά και έντομα εκπροσωπούνται επίσης ικανοποιητικά.

Η προσέγγιση στο Δρυμό γίνεται από τους επαρχιακούς ασφαλτόδρομους που ενώνουν την Αράχωβα και την Αμφίκλεια. Από τους δρόμους αυτούς ξεκινούν πολλοί χωματόδρομοι που προσεγγίζουν σχεδόν κάθε γωνιά του. Στον άμεσο περίγυρο του Δρυμού υπάρχουν τα χιονοδρομικά κέντρα του Ε.Ο.Τ. (Φτερόλακκα, Κοντόκεδρο,Γεροντόβραχος και Κελλάρια) και αυτό του Αθηναϊκού Ομίλου Σκι στη θέση Σαραντάρι, κοντά στο καταφύγιο του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου Αθηνών. Στα χιονοδρομικά κέντρα και στον κεντρικό ασφαλτόδρομο λειτουργούν το χειμώνα εστιατόρια.

Σπήλαιο «Κωρύκειον Άντρον»

Ένα μέρος των ελλήνων και ξένων τουριστών επισκέπτονται το«Κωρύκειον Άντρον», ένα μεγάλο σπήλαιο πάνω στο Παρνασσό σε υψόμετρο 1420 μ, με πρόσβαση από τον Επτάλοφο. Έχει μικρή και δυσδιάκριτη είσοδο αλλά το εσωτερικό του χωρίζεται σε διαμερίσματα, όπου υπάρχουν σταλαγμίτες και σταλακτίτες. Το Κωρύκειον Άντρον χρησιμοποίησαν το 480 π.Χ. οι κάτοικοι των Δελφών για να προφυλαχτούν από τους Πέρσες. Το όνομα Κωρύκειον το έλαβε από τις Κωρύκειες Νύμφες που κατοικούσαν εκεί στην αρχαιότητα.

Σπηλιά Επτάστομος

Στην Επτάλοφο, στο λόφο πάνω από τις πηγές της Αλεγούσας βρέθηκε σπήλαιο βάραθρο εξαίσιας φυσικής ομορφιάς με καταπληκτικούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες με το όνομα Επτάστομος. Στα βάθη του σπηλαίου βρίσκεται ο νοτιότερος παγετώνας της Ευρώπης.